"Hakka kavuştuğum gün tabutum yürüyünce şu dünyanın dertleri ile
dertleniyorum sanma. Bana ağlama, yazık yazık deme. Cenazemi görünce ayrılık,
ayrılık diye feryat etme. Beni toprağa verirken elveda elveda diye ağlama. Gün
batımını gördün ya gün doğumunu da seyret. Hangi tohum yere atıldı da çıkmadı.
İnsan tohumu hakkında niye yanlış bir zanna düşüyorsun."
İşte, şahadet anını yas olarak
değil "düğün gecesi (Gelin Gecesi) olarak gören Hz. Mevlana'yı, vefatının
742. yılında, bize ışık tutan bu sözleriyle anıyoruz…
Onun tabiriyle bu günde yası
değil; sevgiyi, hoşgörüyü, barışı anmayı, insanın insanı kardeşçe gördüğü bir
ortamı, yine kendisinin değişiyle "Kim olursan ol, yine gel" deme
anlayışına, erdemine sahip olmayı yeğlemeliyiz…
Bu anlamlı günde, tüm vatandaşlarımızın
bu hoşgörüye sahip olması, bölgemizde yaşanan acıların biran önce son
bulmasını, akan kanın bir an önce durması için Hz. Mevlana'nın hoşgörüsünün
hâkim olmasını diler, Hz. Mevlana'nın 742. Vuslat Yıldönümünü tebrik eder,
hoşgörü ve barış dolu yarınlar temenni ederim…
