Beş ay önce geçirdiği beyin kanaması sonucu hayata gözlerini yuman ünlü türkücü İbrahim Erkal'ın eşi Filiz Akgün Erkal, Posta gazetesinden Alev Gürsoy Cimin'e verdiği röportajda çarpıcı değerlendirmelerde bulundu.
Kocasının ölümüne hâlâ inanamadığını belirten Filiz Akgün Erkal, "O gün kötü bir şey olacağını hissettim. İbrahim'e 'Bu gece sokağa çıkma ne olur' dedim. Ama beni dinlemedi. Öldüğüne hâlâ inanamıyorum. Konserde ve dönecek diye bekliyorum" dedi.
İşte İbrahim Erkal'ın eşiyle yapılan röportaj;
- Çok erken bir veda oldu. Nasılsınız, atlatabildiniz mi?
Çok şükür iyiyim, zor bir durum. Yaşamayan bilemez. Ölüm acısının şifası yok. Hiç geçmiyor. Fakat mecburum güçlü olmaya. Üç çocuğum var, onlar bana muhtaç. Babalarını kaybettiler. Güçlü bir anneye ihtiyaçları var. Mutsuz çocuklar olmasınlar. Evde onun eksikliği hiç azalmıyor. Bir yanım hep eksik, bir yanım hep yalnız.
- Hâlâ aynı evde mi oturuyorsunuz?
Hayır. Aynı semtteyim ama o evde değilim. Çünkü o evde nereye baksam İbrahim'i görüyordum. Her yerde anılarımız var. Bir gün olsun beni üzmemiş, canımı yakmamış. Kalamadım o evde, hemen taşındım. Biraz olsun dedim uzaklaşırsam belki iyi olur. Tabii ki gittiğin yere yüreğini de götürüyorsun, değişen bir şey yok.
- Çocuklarınız ne hissediyor? En küçükleri eşinizi kaybettiğinizde 40 günlüktü...
Oğlum babasının cenazesine kadar her şeyinde bulundu. Kızım Dilara ise 13 yaşında, o hiç bu durumu kabullenemedi. Ne cenazeye geldi ne de evin önüne geldiğinde bakabildi. Ama çok şükür büyük sorunlar yaşamadık. Psikolojik destek de aldırıyorum. Bir aylık Hastane süreci bizi alıştırdı sanki. Düşer düşmez vefat etmiş olsaydı daha farklı olurdu. Ben eşimi kaybettim, onlar babalarını. Çocuklar için daha zor.
- Nasıl bir babaydı?
Çocukları onun için ayrıydı. Dünyası bizdik adeta. Çocukların okul dönüşünde ben eve geçmesem bile o geçer, muhakkak onlarla yemek yerdi. Çok ilgiliydi. Bize zaman ayırmamış olsaydı 14 sene boyunca zaten evli kalamazdım. O işiyle ailesini hiçbir zaman karıştırmadı.
- En kötüsü de bebeğine doyamadı...
Maalesef. Zaten herkesi en çok üzen oydu. Bu bebek onu hiç tanımayacak. Ama çok şanslı, babası hakkında hep çok güzel yorumlar duyacak. Her şey kader. İbrahim gönlü güzel bir insandı. Ne maddi ne de manevi hiçbir şeyimi kısıtlamadı. Allah yattığı yerde rahat ettirsin, keşke gitmeseydi ama gitti.
- Dinleyebiliyor musunuz hâlâ şarkılarını?
İlk başta çok dinledim. Zaman geçtikçe daha zor gelmeye başladı. Artık dinleyemiyorum. Bir arkadaşım İbrahim'i rüyasında görüyor. Arkadaşıma diyor ki, "Filiz'e söyleyin ağlamasın. Benim şarkılarımı dinlemesin. O üzülünce kahroluyorum." Bir daha şarkılarını dinleyemedim, ağlamamak için.
