Her ebeveyn çocuğunun başarılı olmasını ister, hatta bu istek bazen ebeveynlerin en büyük ideali haline bile dönüşebilir. Çoğu zaman bu istek ve isteğin doğurduğu motivasyon çocuğun gelişimi açısından önemlidir, ancak sınırı aşarsa bazı sıkıntı ve sorunlara yol açabilir. Bu durum bazen ebeveynlerin çocuğunu kendilerinin olmak isteyip de olamadıkları kişi yapma arzusu olarak açığa çıkar. Her ebeveyn az çok “ben yapamadım, olamadım bari çocuğum olsun” düşüncesi taşıyabilir, ancak ebeveynin çocuğa yaklaşımında bu düşünce çok ağır basarsa mükemmeliyetçilik de o ölçüde çocuğa yansımaktadır, çünkü mükemmeliyetçilik çoğunlukla öğrenilen ve ebeveyn tutumları ile ilgili bir durumdur.
Mükemmeliyetçilik gerçekçi olmayan, aşırı yüksek amaçlara ulaşmayı amaçlayan ve kişiye zarar veren duygu ve düşünceler bütünüdür. Daha iyisini yapma düşüncesi, çocuğun sorumluluk almasında, bir işe motive olmasında önemlidir ancak bu durum mükemmeliyetçiliğe yol açtığında çocukların kaygı yaşmasına ve mutsuz olmalarına neden olmaktadır. Çünkü Mükemmeliyetçi çocuklar; başardıklarının yeterli olmadığını düşünüp daha iyisi olma çabası içinde bulurlar kendilerini, bu durum bir süre sonra kendilerini mutsuz hissetmelerine yol açar.
Hata yapma konusunda kendilerine tolerans göstermezler. Hatta zaman zaman başkalarının hatalarını kabullenemez ve bunun sorumluluğu duyarlar.
Kendilerini başkalarıyla mukayese etme eğilimleri fazla olur. Süreçten çok sonuca odaklanırlar. Bundan dolayı süreci sonuç kaygısıyla yaşar ve farkında olmadan aşırı strese girip sürecin tadını çıkaramazlar. Dahası bu başarılarını da olumsuz yönde etkiler.
Sevgi ve onaylanma istekleri çok güçlüdür. Beğenilmek ve sevilmek için en iyisini yapmak, en iyi olmak zorunda olduklarını düşünürler. Bu durum onların iyi yapamayacaklarını düşündükleri bir işi hiç yapmamayı tercih etmelerine yol açar.
Yeterince uğraştıkları takdirde her işte en iyi olabileceklerini düşünürler. Beklentileri gerçekleşmediğinde kendilerine kızarlar. Bazen bu öyle bir hal alır ki başarılan şeylerin tadını çıkarmaktansa başarısızlıkların üzüntüsünü yaşarlar.
Arkadaş ilişkilerinde de sorun yaşarlar. En iyi olamayacakları ortamlarda bulunmak onlara zor gelir. Bu durumda mümkünse ortamı terk ederler. Ortamdan uzaklaşmak gibi bir imkânları yoksa o ortamda bulundukça kaygı ve stres taşırlar. Sonuçta hırçın, kıskanç veya içe kapanık bir tutum benimseyebilirler.
Sürekli gergin ve kaygılı oldukları için mide-bağırsak rahatsızları, baş ağrısı gibi sağlık sorunları yaşayabilirler.
Çocuğunuzun mükemmeliyetçi davranışları günlük yaşamda, okul, aile ve arkadaş ilişkilerinde bir takım sorunlar yaşamalarına neden olabilir, çocuğunuzda böyle bir durum gözlemliyorsanız;
Çocuğunuz hakkındaki beklentilerinizi sorgulayın. Mükemmeliyetçi çocukların ebeveynleri çoğunlukla mükemmeliyetçidir.
Çocuğunuzun yaptığı işlerde sonuca değil sürece yönelik övgülerde bulunarak bir işi yaparken ne kadar çaba harcadığı ve eğlendiği üzerinde durarak sürecin önemini vurgulayın.
Çocuğunuzun hata yapmasına izin verin.
Mükemmeliyetçi çocukların daha az eleştirel olmalarını sağlamak için hatalarınızı ve hatalarını olağan karşıladığınızı belirtin. Kendi hatalarınızla ilgili konuşun.
Çocuğunuzu kusursuz performansın şart olmadığı grup etkinliklerine yöneltin. Serbest çizim ve yazma mükemmeliyetçiliği azaltır ve çocuğun duygularını ifade etmesine olanak sağlar..
UNUTMAYALIM Kİ;MÜKEMMEL İYİ'NİN DÜŞMANIDIR..İyi olmak gerçekten iyidir ve hayatta başka değerleri,öncelikleri de olmalıdır kişinin.Yalnızca en iyi olmak adına-kime göre,neye göre??-spordan,sanattan,eğlence ve dinlenceden uzak olmak maalesef mutluluğu da başarıyı da getirmez..