EVLAT, YAŞAM NEFESİMİZ.

Sevgili Dostlar; Evlat sevgisi; evlat sahibi olmadan bu duygu hakkında en ufak bir hisse sahip olmanın imkânsız olduğu, tarifi pek mümkün olmayan bir sevgidir.Hani klasik bir deyişle bazı şeylerin anlatılmasının imkânsız olduğu ve ancak yaşanabilecek bir duygudur. Evlat sevgisi;anne babanın elinde olmadan büyüyen, karşılıksız, en masum en derin, insana kendini unutturan, hayatta ki bütün her şeyden önemli olanları geride bıraktırabilen sevgidir.Her insanın bir sevgi hiyerarşisi, sıralaması olur, ama evlat sevgisi bu sıralamanın dışındadır. Hadisi şerifte bileevlat kokusu, cennet kokularındandır denmiştir.

            Tarifsiz bir duygudur.İlk görüşte ve karşılıksız aşktır bu sevgi. Anne baba daha ultrason görüntülerine aşık olur, doğumuyla birlikte bu sevgi artık sizi kendine bağlar, bağımlısı olursunuz.Aklınız çıkar ona bir şey olacak diye. Gözünüzün önünde olmasını istersiniz, hep koruma gereği duyarsınız. Yanınızda olmasa bile onun sıkıntısı size malum olur. Heponu memnun etmeye çalışırsınız, onun üzülmemesi için elinizden gelen her şeyi yaparsınız. Yemezseniz yedirir, içmezseniz içirir, giymezseniz giydirir, onu için her türlü fedakârlığa yapmaya hazırsınızdır.

            Kayıtsız, şartsız,koşulsuz, amasız, fakatsız tek sevgidir. Şartlar ne olursun onun için onun mutluluğu için, onun daha iyi sizden daha iyi şartlarda yaşamasını sağlamak için çalışırsınız, yaşarsınız.. Yaşamınızın tek amacı odur, nefesinizdir, havanızdır, suyunuzdur, mutluluğunuz, hatta mutsuzluğunuzdur. Bu kadar birbirine zıt duygudur. Çünkü o mutlu olduğunda siz ondan daha çok mutlu olursunuz, en ufak üzüntüsü sizin mutsuzluğunuzdur.

            Evlat sevgisi insana; sevgiyi de, zorluğu da, neşeyi de, çaresizliği de, özlemi de, acizliği de sonuna kadar yaşatır. Her duanızda, Allah’a her yakarışınızda hep onun iyiliği hep onun mutluluğu, hep onun sağlığı ve iyi gelecek iyi yaşam temennisivardır. Evlat,anne baba her ikisi için de aşkın,sevginin,merhametin, acının, fedakârlığın ve sabrın sınanmasıdır.

            Başını ellerinle okşamak, sıcak nefesini hissetmek ve o uykuya dalıncaya kadar da saatlerce saçlarını,nefesini koklamak istersin. Uzaktan izlesen bile huzur verir.Bambaşka bir duygudur, kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir sevgidir, evlat sevgisi. Sonsuz bir sevgi ve fedakârlık hissi ile büyütürsün evladını. Hayatının merkezin de hep ‘’O’’ vardır.Her şeyi O’na göre ayarlar, yaşantını sonsuz bir destek hissi ile O’na uyarlarsın

            Büyüğünde seni beğenmediğinde, eleştirdiğinde, hatta üzdüğünde, içinde fırtınalar kopar, ama sığınılacak liman yine onun sevgisidir. Sen asla ona toz konduramazsın.Kırılsan da, üzülsen de kalbin paramparça olsa da sen ona küsemezsin hiç. Bunun tek bir nedeni vardır. Sen evladını koşulsuz şartsız nedensiz seversin. Çünkü o senin yaşam nefesindir. Hep onun iyiliğini, mutluluğunu sağlığını istersin. Canı sağ olsun dersin.

 Evlatlarımızın bahtları açık, hayırlı, Allah’a emanet olsun.

            Tüm anne babalara saygılarımla

 Sağlıkla, Sevgiyle, Bilgi ile kalın…

Yorum yapabilmek için üye girişi yapmanız gerekmektedir.

Üye değilseniz hemen üye olun veya giriş yapın.