"Hakka kavuştuğum gün tabutum yürüyünce şu dünyanın dertleri ile dertleniyorum sanma. Bana ağlama, yazık yazık deme. Cenazemi görünce ayrılık, ayrılık diye feryat etme. Beni toprağa verirken elveda elveda diye ağlama. Gün batımını gördün ya gün doğumunu da seyret. Hangi tohum yere atıldı da çıkmadı. İnsan tohumu hakkında niye yanlış bir zanna düşüyorsun."
İşte, şahadet anını yas olarak değil "düğün gecesi (Gelin Gecesi) olarak gören Hz. Mevlana'yı, vefatının 742. yılında, bize ışık tutan bu sözleriyle anıyoruz…
Onun tabiriyle bu günde yası değil; sevgiyi, hoşgörüyü, barışı anmayı, insanın insanı kardeşçe gördüğü bir ortamı, yine kendisinin değişiyle "Kim olursan ol, yine gel" deme anlayışına, erdemine sahip olmayı yeğlemeliyiz…
Bu anlamlı günde, tüm vatandaşlarımızın bu hoşgörüye sahip olması, bölgemizde yaşanan acıların biran önce son bulmasını, akan kanın bir an önce durması için Hz. Mevlana'nın hoşgörüsünün hâkim olmasını diler, Hz. Mevlana'nın 742. Vuslat Yıldönümünü tebrik eder, hoşgörü ve barış dolu yarınlar temenni ederim…